✍️ایرج مقدم؛ مدیر مسئول پایگاه خبری_تحلیلی هزارپیشه
در حالی که سلامت مردم و امنیت غذایی یکی از مهم‌ترین وظایف مدیریتی هر استان است، موضوع بهداشت گوشت قرمز در ایلام همچنان در سایه بی‌توجهی و تصمیمات ناتمام باقی مانده است.
کشتارگاه صنعتی دام ایلام، که از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۵ در زمینی به مساحت ۷۵ هزار متر مربع در شهرک صنعتی ایلام ساخته شد، نمونه‌ای از پروژه‌هایی است که بارها بین سازمان‌های دولتی و شرکت‌های خصوصی دست‌به‌دست شده اما هیچ‌گاه به نتیجه مطلوب نرسیده است.
هم‌اکنون این مجموعه نه مالک مشخصی دارد و نه فعالیتی، بلکه صرفاً حفاظت و نگهداری آن به شرکت پشتیبانی دام واگذار شده است؛ در حالی که قرار بود به شهرداری ایلام واگذار شود، اما این اتفاق نیز تاکنون عملی نشده است. و مهمتر اینکه با توجه به وضعیت مالی نابسامان شهرداری، که حتی در پرداخت حقوق کارگران زحمتکش خود نیز مشکل دارد، امیدی به احیای این کشتارگاه از سوی این نهاد هم وجود ندارد.
در چنین شرایطی، روند عرضه گوشت قرمز در استان که با توجه به ذائقه غذایی مردم، یکی از اقلام مصرفی اصلی مردم است؛ همچنان با چالش‌های جدی بهداشتی روبه‌روست. برابر ماده ۳ آیین‌نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی، عرضه و فروش گوشت دام کشتار شده خارج از نظارت دامپزشکی تخلف و جرم محسوب می‌شود. با این حال، در نبود یک کشتارگاه صنعتی فعال، کشتارهای غیرمجاز و عرضه گوشت در شرایط غیربهداشتی به یک تهدید جدی برای سلامت مردم تبدیل شده است.
پیامدهای خطرناک عرضه گوشت بدون نظارت بر کسی پوشیده نیست؛ و کشتارهای غیرمجاز، که در شرایط نامناسب و بدون نظارت دامپزشکی انجام می‌شوند، یکی از اصلی‌ترین عوامل انتقال بیماری‌های مشترک بین دام و انسان هستند. بر اساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از ۶۰ درصد بیماری‌های عفونی در انسان‌ها منشأ حیوانی دارند. برخی از بیماری‌های خطرناک از جمله تب مالت، سیستیکرکوز، تب کریمه و سالمونلا می‌توانند به راحتی باعث مرگ انسان‌ها شوند.
در شرایطی که کشتار غیرمجاز دام و عرضه گوشت آلوده، سلامت شهروندان را به خطر انداخته است، سکوت و بی تفاوتی دانشگاه علوم پزشکی به عنوان مدافع سلامت مردم و محیط، دامپزشکی به عنوان دستگاه آگاه و ناظر مستقیم و حافظ سلامت فراوری های دامی، محیط زیست به عنوان حافظ زیستگاه در خطر پساب‌های کشتار غیرمجاز، معاونت دام و شرکت پشتیبانی دام استان به عنوان دستگاه مرتبط و دیگر دستگاه‌های مسئول و مرتبط، بی تفاوتی به مردم نیازمندی های مردم محسوب می‌شود.
مدیران این دستگاه‌ها چگونه می‌توانند نسبت به این فاجعه بزرگ که از ما بهتر به آن آگاهند؛ بی‌توجه باشند؟!
از ۶ سال پیش، بارها به طور رسمی و غیر رسمی پیگیر حل این مشکل بوده‌ایم، اما متأسفانه هیچ همت و انگیزه‌ای برای حل این بحران و معضل از سوی مسئولان مشاهده نکرده‌ایم. آنچه این وضعیت را تلخ‌تر می‌کند، وعده‌های مکرر مدیران است. طی سالیان گذشته، صدها مدیر شعار بررسی و پیگیری این موضوع را با قید فوریت داده‌اند، اما در عمل هیچ اتفاقی نیفتاده است.
اگر تصاویر بازدیدهای نمایشی و فرمایشی و بی نتیجه را کنار هم بگذاریم، به اندازه ۷۵ هزار متر مربع سطح زمین این پروژه تصویر داریم، اما اگر عمل را معیار موفقیت بدانیم، حتی ۷۵ میلی‌متر هم نتیجه مشاهده نمی‌شود!
ضرورت فوری اقدام برای حفظ سلامت مردم
حفظ سلامت مردم از نان شب واجب تر و این موضوع خود نان شب است؛ و باید در اولویت تمام کارها باشد و تعیین تکلیف این پروژه باید به صورت فوری و جدی در رأس برنامه‌ها قرار گیرد؛ چرا که هر دقیقه تأخیر در این موضوع، تهدیدی بزرگ برای سلامت مردم و در حقیقت، برابر مواد قانونی جرم و تخلف است.
از مسئولین ارشد استان، نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی، استاندار محترم ایلام و دستگاه‌های نظارتی انتظار داریم که بدون هیچ تأخیری، در یک بازه زمانی مشخص و کوتاه‌مدت، این موضوع را تعیین تکلیف کنند.
مردم ایلام، پس از سه دهه وعده‌های پوچ، منتظر اقدام عملی و پاسخگویی صریح و شفاف هستند، نه وعده‌هایی صوری و بازدیدهای بی نتیجه که تنها بر روی کاغذ باقی بمانند.
امیدواریم کار به جایی نکشد که باز شاهد ورود دادستان و اعلام جرم علیه اهمال و قصور مدیران باشیم؛ هرچند ورود دادستان محترم در این موضوع، شاید ضروری‌ترین بررسی و ورود برای دفاع از حقوق عامه مردم باشد. چراکه قصور و بی‌توجهی مدیران در این موضوع، تهدید مستقیم سلامت مردم است و برابر ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی، هر اقدامی که سلامت عمومی را تهدید کند، جرم محسوب می‌شود.