به گزارش هزارپیشه به نقل از ایلام بان:
مریم چراغیان
بوی زننده تخم مرغ گندیده، کولرهای زنگ زده، وسائل برقی سوخته و مردمی که در رنج بیماری و نومیدی ناشی از عوارض گوگرد به سر می‌برند، شرحی هولناک از وضعیتی اسفناک است که دهلران، شهر مظلوم و محروم استان ایلام، سال‌هاست با آن دست و پنجه نرم می‌کند.
عدم ساماندهی چشمه‌های آبگرم گوگردی دهلران، فاجعه‌ای انسانی، مادی و زیست محیطی را رقم زده است،معضلی که زندگی روزمره مردم را با بوی طاقت‌فرسا و زنگ زدگی و خراب شدن وسائل گران قیمت برقی در این اوضاع و احوال و تورم و بحران اقتصادی به مخاطره انداخته و سلامت آنها را نیز به طور جدی تهدید می‌کند.
در طول سال‌ها، مسئولین بارها و بارها وعده ی حل مشکل را داده‌اند، اما جز شعار و کلنگ‌زنی‌های نمایشی و طرح‌های نیمه‌کاره، هیچ اقدام مؤثری برای رهایی دهلران از اسارت گوگرد صورت نگرفته و این بی‌توجهی و خلف وعده‌ها، بی اعتمادی عمیقی بین مردم و مسئولین ایجاد کرده است.
انجام مطالعات دقیق علمی برای شناسایی کامل ابعاد و ریشه‌های این معضل، اولین قدم ضروری برای یافتن راه‌حلی کارآمد است.
با استفاده از دانش مهندسی و فناوری‌های نوین، می‌توان مسیر آب چشمه‌های آبگرم را به طور اصولی مهار و ساماندهی کرد تا از انتشار گاز گوگرد و بوی نامطبوع آن جلوگیری شود.
احداث تصفیه‌خانه‌های مجهز و سیستم‌های تهویه مناسب، نقشی کلیدی در پاکسازی هوا و حفظ سلامتی مردم ایفا خواهد کرد.
در این مسیر، هم‌اندیشی و همکاری متخصصان برجسته در حوزه‌های مرتبط ، اعم از مهندسان شیمی، محیط زیست، و علوم پزشکی، همراه با مشارکت فعال مردم دهلران، ضروری و اجتناب‌ناپذیر است.
حل معضل آبگرم دهلران و این مطالبه ی مهم، وظیفه‌ای انسانی و اخلاقیست و مسئولیتی خطیر است بر عهده مدیران استانی و کشوری، در شهرستانی که ٨ سال درگیر جنگ تحمیلی و محرومیت بوده است.
سلامتی و آسایش مردم دهلران، مهم‌تر از هر وعده و وعید و مصلحت سیاسی است.
زمان، زمان عمل است، نه دادن وعده‌های توخالی!