✍️ رستمی،  فعال اجتماعی

قابل توجه ملت شریف استان ایلام و مسئولین ارشد استان، همانطور که مستحضر هستید، بنده در شهریور ماه در پی حادثه دلخراش قبلی در قتلگاه جندالله مطلبی نوشتم. در واقع این مطلب دو موضوع مهم استان بود که مدیر مسئول محترم هزارپیشه فرمودند تفکیک کنم و اول موضوع جندالله و هفته بعدی آن یکی موضوع را مطرح کنم. با توجه به این که هیچ‌گونه ترتیب اثری یا حتی واکنشی از طرف مسئولین مرتبط در رابطه با این نقطه فوق حادثه‌خیز دیده نشد، از مطرح کردن موضوع بعدی خودداری کردم. اما در اینجا حسب وظیفه شرعی خودم را ملزم به ارائه آن می‌دانم.

همانطور که مستحضرید، وزیر کشور تنها پس از دو روز از تایید صلاحیتش، در اولین سفر استانی و بازدید از مرزهای شش‌گانه که به استان کرمانشاه اختصاص داده بود، به صراحت مرز خسروی را مرز رسمی اعلام کرد و سعی در کم‌رنگ کردن مرز مهران نمود. پیش از هر چیزی، گذری می‌کنم به این که چرا و به چه دلیل اکثریت زائرین مرز مهران را نسبت به مرزهای دیگر انتخاب می‌کنند. مرز خسروی به رغم اینکه امکانات و زیرساخت‌های آن قدیمی و در حدود ۵۰ سال پیش ساخته شده است، اما همچنان از نظر مدیریت نسبت به سایر مرزها بالاترین امتیاز را دارد و از نظر مسافت نیز تفاوت جزئی با کربلا و نجف نسبت به مهران دارد. با این تفاسیر، باید همه زائرین این مرز را به عنوان مرز اول انتخاب کنند، اما همچنان مرز مهران را انتخاب می‌کنند. علت این انتخاب به این دلیل است که این مسیر از شهر بعقوبه می‌گذرد، که لانه تروریست‌های وهابی و سلفی است و همیشه ناامنی خود را دارد. از طرف دیگر، برای کربلا و نجف باید از شهر بغداد عبور کرد که با توجه به ایست و بازرسی‌های متعدد و ترافیک شدید خیابان‌های بغداد، این مسیر برای زائرین و حتی رانندگان عراقی به شدت سخت شده است. استفاده از این مسیر آنچنان سخت و خطرناک است که برای مدت طولانی این مرز تعطیل شده بود، اما تلاش مسئولین استان کرمانشاه و نفوذ آنان در سطح عالی دستگاه‌های مرتبط کاری کرد که حتی دولت عراق که به علت مسائل امنیتی چندان رغبتی به بازگشایی این مرز نداشت، قانع شد و بازگشایی کردند.

در طول سال گذشته تا کنون، از کارگر ساده شهرداری که وظیفه نظافت را به عهده دارد، تا استاندار و نمایندگان مجلس، همه سعی داشته‌اند که این مرز را به عنوان مرز رسمی جلوه دهند و امروز هم موفق شدند. آنچنان به وزیر کشور نزدیک شدند که با قاطعیت مرز خسروی را اولین مرز رسمی اربعین اعلام کرد و یک مرز ناامن و خطرناک را از مهران بیشتر جلوه داد. اما چرا و به چه دلیل مسئولین کرمانشاه آنقدر برای بازگشایی این مرز فوق ناامن تلاش کردند و یک کار غیرممکن را به ممکن تبدیل کردند؟ پاسخ این است که همه مسئولین و حتی اکثریت مردم کرمانشاه خوب متوجه شده‌اند که اربعین برای مدیران جسور، متعصب، متعهد و با تدبیر یعنی چند برابر شدن بودجه استان. بدون شک، همه دستگاه‌های استانی کرمانشاه از بودجه اربعین استفاده خواهند کرد و باعث پیشرفت مضاعف خواهد شد.

اما بنده سخنانم را با دو مطلب شروع کردم: یکی موضوع قتلگاه جندالله و دیگری موفقیت مسئولین کرمانشاه برای بازگشایی و رسمی نمودن ناامن‌ترین مرز ایران. اگر با دقت به این دو موضوع نگاه کنیم، خصوصاً قتلگاه جندالله که هر سال تعدادی را به کام مرگ می‌برد و متأسفانه هنوز مسئولین استان متوجه آن و برطرف کردن آن نشده‌اند، حاکی از این است که همانطور که شهر کرمانشاه در پنجاه سال گذشته تقریبا به وسعت این‌چنینی و مرکز استان پنجم کشور بوده است، اما متأسفانه شهر ایلام در پنجاه سال گذشته نهایتاً به وسعت شهر صالح‌آباد با کوچه و خیابان‌های خاکی بوده است. که طبیعتاً مشخص است مدیری که در جایی بزرگ شده که ۲۰۰ سال پیش شهر بوده است، با مدیری که در جایی بزرگ شده که در پنجاه سال گذشته در حد یک روستا بوده است، تفاوت زیادی دارد.

شکی نداشته باشید که اگر ایلام کرمانشاه بود، یا این ایست بازرسی در این نقطه حساس هیچ وقت وجود نداشت و اگر هم وجود داشت، قبل از ایجاد اولین سفر اربعین برداشته می‌شد. و اگر ایلام کرمانشاه بود، با وجود این همه منابع خدادادی، بدون شک هیچ‌کس بیکار و نیازمند در استان وجود نداشت. اما تأسف‌آور این موضوع اینجاست که الان در عصر ارتباطات و تبادل اطلاعات هستیم که به نحوی روز به روز اطلاعات انسان‌ها بیشتر می‌شود، اما باز جای سوال است که آیا این عدم کفایت مسئولین زیربط جهت آن دو موضوع یادشده به علت ذهن کوچک‌اندیش است که به خاطر رشد کردن در شهری کوچک و بن‌بست و روستا نما به وجود آمده است، یا عدم دلسوزی و وجدان کاری؟ این سوال درمانگر همه پسرفت‌های استان ماست.