◀️ تکنیک های کنترل خشم درمواجه با کودک
🔴 روش کنترل خشم برای والدین :
با روش کنترل خشم (روش توقف، تفکر، اقدام) والدین میتوانند با تمرین بر تکنیک های خود کنترلی بهنگام بروز عصبانیت میزان اشتباهات ناشی از خشم که بعلت تغییرات ناگهانی در بدن رخ می دهدرا تا حدود زیادی کم کرد. والدین بهنگام بروز خشم ، از این گام ها پیروی نمایند :
◾️توقف کنید :
زمانیکه احساس میکنید که در حال عصبانی شدن هستید موقعیت را تشخیص داده و از مکان دور شوید .یک فعالیت ۶۰ ثانیه ای را تابهبود حالت جسمانی و روحی خود آغاز کنید .
◾️تفکر کنید :
شروع کنید و این جملات را با خود بگویید :
اکنون من دارم در این وضعیت عصبانی و خشمگین میشوم .
سپس بپرسند : من درباره رفتار بد فرزندم چه چیزی به خودم میگویم که اینطورباعث خشمگین شدن من میشود؟
سپس بگویند : من برای برخورد رفتار بد کودکم، مجبورنیستم خشمگین شوم. احتمالاً در این هنگام خشم والدین کاهش پیدا می کند.
تصور کنید که بدون اینکه خشمگین باشید با فرزند خود رفتار میکنید .
◾️اقدام کنید :
در این هنگام شما میتوانید بطرف کودک وبازگشته و روشی را که به آن فکر کرده اید را اجرا کنند ، درهنگام انجام دادن این رفتارها، انتظار کمال وبی عیب و نقص بودن را از خود یااز کودکان نباید داشت.
🔺همواره این مساله را به خود گوشزد کنید که هر انسانی میتواند اشتباه کند و اشتباه کودکان بیشتر بخاطر ناآگاهی آنها در انجام کارها و رفتارهایشان میباشد پس بایستی با رفتار مناسب شیوه مناسب رفتارها را به آنها آموخت .
↩️برای مثال، یکی از والدین ممکن است اعلام کند: “من از اینکه تو اسباب بازیهایت را جمع نکرده ای عصبانی هستم”
شخصی که خشم خود را کنترل میکند، گفتگو را طوری پیش میبرد که سازنده باشد و به جای اینکه بگوید چه چیزی نمیخواهد، به بیان واضح خواسته خود میپردازد.
او ممکن است به فرزندش بگوید:” من میخواهم که تمام اسباب بازیهایت را جمع کنی، در غیر اینصورت مجبور میشوم مدتی آنها را کنار بگذارم.”
در این روش، والد، فرزند خود را بخاطر اجرای درخواست خود خجالت نمیدهد و او را مقصر جلوه نمیدهد.
روش اول در برخورد کودک (درمثال بالا) ممکن است در کوتاه مدت مفید باشد، اما همکاری کودک را در دراز مدت تضمین نمیکند و علاوه بر آن موجب بروز رنجش و کینه توزی خواهد شد.