مدافعان سلامت را دریابیم…/✍ایرج مقدم؛ مدیرمسئول رسانه جامع هزارپیشه
🔘مدافعان سلامت را دریابیم…
✍ایرج مقدم؛ مدیرمسئول رسانه جامع هزارپیشه
▪️امروزه تمام اخبار دنیا شیوع ویروسی مرگباری به نام کرونا است؛ که با دار و ندار آدمها و تمام هستی بشر بازی می کند…
🛑بدون کوچکترین تردید کادر درمانی، مبارزان اول و آخر این بحران هستند؛ که جان خود را به معنای واقعی کف دست خود گذاشته اند و برای نجات بشریت هر ریسکی را می پذیرند…
🛑پزشکان، داروسازان، پرستاران، تمام متخصصین، و تمامی پرسنل علوم پزشکی به نوعی با ماموریت های ویژه گرفتار این بحران هستند…
🛑همه باید بپذیریم، کادر درمانی نه تنها خودشان بلکه تمام اعضا خانواده آنها نیز در خطر ابتلا به ویروس مرگبار کرونا هستند؛ و ارتباط با مبتلایان بالاترین ریسک موجود در جهان است.
🛑پرسنل درمانی؛ لحظه ورود به بخش های درمانی، با وضعیت امکانات موجود، دقیقا جان خود را در کف دست می گذارند و با جان خود بازی می کنند و بعد از خروج با هزار استرس ناشی از امکان آلودگی در قرنطینه های مختلف بسر می برند…
🛑بیشتر این عزیزان روزهاست که کانون خانواده را رها و عزیزترینهای خود را ندیده اند، و شبانه روز در آتش امکان ابتلای به کرونای مرگبار مشغول خدمت هستند…
🛑خارج از ادای این وظیفه انسانی که ارزش تمام دنیا را دارد؛ این عزیزان برای کسب روزی حلال و دریافت حقوقی ناچیز، شرمنده عدم حضور خود در کنار خانواده ها و اقوام و آشنایان شده اند؛ و در رویای خود بخشی از نیازهای اعضا خانواده را مرتفع و منتظر جشن عید نوروزی و بر سر سفره عید نشستن با اعضا خانواده بودند…
🛑 و امروز نه تنها نمیتوانند همانند تمام جامعه با خیال راحت بر سر سفره سال تحویل بنشینند؛ بلکه بخش اعظمی از حقوق و معوقات خود را هنوز دریافت نکرده اند؛ و طلبکار دانشگاه علوم پزشکی هستند…
🛑درک این موضوع خیلی سخت نیست که اگر خود این عزیزان در کنار خانواده نیستند؛ و دارند در میدان آتش مبارزه می کنند؛ حداقل شرمنده خانواده خود بیش از این نمانند و اعضا خانواده آنها با دریافت حقوق ناچیزشان همانند تمام ملت امرار معاش کنند…
🛑 به عنوان یک خبرنگار جدا از اینکه مراتب قدردانی خود را از این عزیزان و خانواده هاشان اعلام می کنم؛ دست بوس یکایک این دلاوران واقعی و مبارزان تمام قد هستم…
🛑از مسئولینی که صرفا شعار میدهند نه، اما آنانکه وجدان بیدار دارند، عاجزانه تقاضامندم حقوق این عزیزان را دریابند؛ و اگر نتوانستیم قدردان واقعی این همه ایثار باشیم؛ حداقل شرمنده آنها و خانواده هاشان نمانیم…
