“روان جامعه ما” / به بهانه افزایش چشمگیر آمار خشونت و خودکشی در استان

دکتر شهرام مامی – روانشناس و عضو هیئت علمی دانشگاه

سازمان بهداشت جهانی، از سال ۱۹۴۶ میلادی برای “سلامت “تعریف سه بعدی زیستی، روانی و اجتماعی را بیان کرده است، اما در بیشتر کشورها دو بعد روانی و اجتماعی سلامت تا حد زیادی به­ وسیله متولیان سامانه سلامت و حاکمان کشورها نادیده گرفته شده، که البته کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.
از حدود دو دهه پیش WHO نسبت به این بی­ توجهی زیان­بار هشدار جدی داده و به نقش نزدیک به ۸۵ درصدی عوامل روانی- اجتماعی تأثیرگذار بر سلامت اشاره کرده است.
به دنبال آن کشورهای توسعه­ یافته به سرعت راهکارهایی برای اصلاح بهداشت روانی- اجتماعی جوامع خود تدارک دیده، به مرحله اجرا در آورده­اند.

اما برایم سوال است که ما در شرایط کنونی چه میزان سالم هستیم! حال روانمان خوب است؟؟
• این روزها یاس و نا امیدی اجتماعی، کاهش سطح تحمل جامعه و تاب آوری ، گسترش اسیب های اجتماعی، شکاف نسلی و…تنها بخشی از ضربات شلاق گونه بر پیکره نحیف جامعه است. این روزها حال جامعه ما خوب نیست!

بپذیریم که مردم نیازمند آرامش اند.

قبل از انکه “داد” بزنند، قبل از انکه “بکشند”، قبل از انکه “افسرده” شوند و قبل از آنکه “حلق اویز” کنند ونیز قبل از انکه کانون خانوادها خاموش وسرد شود!!

بهداشت روانی در جامعه ما کم اهمیت و حتی نادیده انگاشته می شود.

بهداشت روانی حالتی از رفاه و آسایش است، و بر اساس علم روان شناسی کسانی که بیمار روانی نیستند و علائم بیماری را در رفتار و عملکرد آنها نمی بینیم، حتما و الزاما سالم نیستند.!
یکی از راهای سلامت روان دوری از استرس های روزانه است

افسردگی، خودکشی، قتل، خشونت، اعتیاد، طلاق، خیانت و… همه نشانه های حال بد جامعه است و چه بسیارند این واژه ها در این روزهای جامعه ما!

چه کسی مقصر است!! جرات پیدا کردن مقصر را نداریم. و بهترین راه آن است که بگوییم “خدا” مقصر است. چون او بزرگ است رحمان است و رحیم و می توانیم تمام ناتوانی هایمان را به پای خدا بنویسیم!!!؟؟؟

اما توجه جدی و ویژه به امر آموزش و اگاه سازی جامعه در مورد سلامت روان-تقویت مهارتهای فرزند پروری و مهارت زندگی و مداخله های اجتماعی به منظور کاهش استرس و همچنین تقویت وگسترش سازمان های مردم نهاد در امر پیشگیری میتواند تسکینی هرچند اندک در الام اجتماعی باشد. هرچند نقش سیاست و مدیریت امری هویداس و ما در این جایگاه قدرتی برای خلق ایده نداریم!

ولی ذکر این نکته شاید خالی از لطف نباشد که برای مدیریت خوب لازم است که توجه بیشتری به علم و تولیدات علمی شود اعتماد عمومی را گسترش دهیم و سرمایه های اجتماعی را جدی بگیریم.

اما امیدواریم با تمام تنگناها، چون خدا هست