جلال اصلاحات

ابتدای اردیبهشت امسال، ثروتمندترین و یکی از مهمترین کمیسیونهای مجلس با اکثریت اعضا و به همت جلال میرزایی و سلام امینی در اتفاقی کم نظیر در حالی به استان ایلام آمدند که متاسفانه هیچکدام از مسئولان استان برنامه ای برای بهره برداری از این فرصت گرانبها نداشتند.
نه استقبالی، نه جلسه و درخواستی و نه بدرقه ای درخور.
در آن شرایط که دیگران در پی نطقهای تکراری و درخواستهای عوامگرایانه استخدام نیروهای بومی بودند و درحالی که برخی مسئولان طراز اول خود را پنهان کرده تا از اعتبار این رخداد بکاهند، این دکتر میرزایی بود که با آمار و ارقام برای گرفتن بودجه و تسریع پروژه ها تلاشی حرفه ای کرد.
هم او بود که دست تنها در سالن اختصاصی فرودگاه ایلام، متوضعانه سینی پذیرایی را همچون مستخدم رستورانی در جلوی اعضای کمیسیون انرژی مجلس می چرخاند و مادرانه برایشان لقمه میگرفت تا جبران کم محبتی و بی توجهی دیگران کند.
حوالی خرداد سال جاری، در پرواز تهران به ایلام، بر حسب اتفاق در صندلی مجاور دکتر میرزایی نشستم. باب گفتگو که باز شد، پرسیدم چرا در فضای مجازی حضورش کم رنگ است برای معرفی اقداماتش. پاسخ دردناکش بازتاب دهنده واقعیات کشور بود؛ گفت آنچنان از این مجلس ناتوان و کم رمق خسته است که حاضر است عطای نمایندگی را به لقایش ببخشد و به سر کلاسهای درسش در کرمان برگردد.
یادمان نرود او شاید معدود نمایده ایلام بوده که پس از انتخاب اسمش را دائما بر روی هر سنگ و صخره ای در جاده های ایلام ننوشت.
این گفتگو و آن تصویرش در سالن فرودگاه نشان داد برای اقدام موثر در جهت منافع استان از هیچ کاری ابایی ندارد و چون نتواند و مجال تاثیر نداشته باشد، انگیزه ماندن هم نخواهد داشت.
ما در نقد و مخالفت بایست واقع بین باشیم، فراموش نکرده ایم که پس از آن رد صلاحیت گسترده چهره های شاخص اصلاحات در استان، هدف اولی فرستادن فردی اصلاح طلب ولو معتدل به مجلس بود و چه کسی نمی داند که او به عنوان چهره ای گمنام که از سر ناگریزی اصلاحطلبان کاندید اصلی آنها شد، تمامی مواضعش تا امروز منطبق بر میثاق نامه اصلاحلبی بوده و کارنامه اش تاکنون از بسیاری مدعیان بنام این طیف، اصلاح طلبانه تر است. از نقد جسورانه علم الهدی و حلقه مشهد و نقد پر هزینه شورای نگهبان و نهادهای قدرت گرفته تا حمایت قاطعش از برجام و تصویب FATF. با نگاهی گذرا به آرا، مواضع و نطقهایش در مجلس و مصاحبه های به موقعش در رسانه ها، پی میبریم او هیچگاه از اصول اصلاحطلبی که بخاطر آن رای آورد عدول نکرد و بی واهمه از رد صلاحیت دور بعد، فراتر از انتظار اولیه ما عمل نموده است.
امروز او مورد هجمه دو گروه است؛ نخست مدعیان منفعل اصلاحات در استان که تنها در هنگامه انتخابات به صرافت کنش سیاسی می افتند و دوم حلقه تکنوکراتهای پوپولیستی که جز تعریف و مجیز هیچ کنشی را بر نمی تابند. جدا از نقدهای اصولی بر اصلاحات و کلیت فراکسیون امید، باید بدانیم که اگر از این حضرات بخواهیم دلایل مخالفتها و ناسزاهایشان را بیان کنند، جز بی نصیب ماندشان از پست و مقام هیچ دلیل کارشناسی و اصولی در چنته ندارند. متاسفانه اصلاح طلبان امروز از مطالبه گری تنها مطالبه پست و مقام را فرا گرفته اند، کودکانه برای یک معاونت و مدیرکلی تضرع و زاری می کنند و چون نصیبی نمی برند دهان به ناسزا می گشایند. این پیر‌‌-اصلاح‌طلبان قدرت‌طلب که افکارشان در مرداب سکون و انحصار و قبیله گرایی فاسد شده عامل اصلی بی اعتمادی جامعه نسبت به جریان تاریخی اصلاحات هستند. تنها کنش آنها حضور در جلسات بی ثمر خصوصی است و بجای جذب جوانان پویا و سپردن سکان اصلاحات به افکار نو، با تصرف قبیله ای احزاب گوناگون در پی ابقای خویش اند. ای کاش بجای ویژه خواهی و گله گذاری و شکایت از نحوه توزیع مناسب، با تشکیل جلسات کارشناسی و مطالبه گری مداوم به بررسی عملکرد نمایندگان و مسئولان بپردازند تا اعتماد جامعه را مجددا بازیابند.
از آن سو برخی مسئولان اختلاف نظر را دشمنی پنداشته و دستشان برای تبعید و اخراج منتقدان باز است، شگفتا دم از اصلاحات می زنند اما در عمل بجای همگرایی، آرزوی حذف و بی اعتباری امثال میرزایی را در سر پرورانده و سعی در تحلیل نیروهای استان دارند.
جلال میرزایی مطمئنا کامل و عاری از نقص نیست و بررسی کارنامه اش نقاط قوت و ضعف را نمایان می سازد همچون محدود کردن خود به جمعی انحصاری و عدم توجهش به وعده انتخاباتی تشکیل حلقه مشاوران حاذق و جوان و یا نقد بر شکایت اخیرش از یک فعال سیاسی خوش نام ایلامی، اما با این وجود تا کنون حرفه ای ترین نماینده استان در قامت سیاستمداری هوشمند بوده که هم صدای اصلاحات است و هم سعی در بهبود زیرساخت های توسعه پایدار استان دارد و هم در قانون گذاری جز منافع ملک و ملت چیزی را ملاک قرار نداده است.